Om realistische persona’s te vormen, heb ik geprobeerd het onderwerp vanuit verschillende perspectieven te belichten. Op die manier worden standpunten op diverse manieren bekeken en worden zo min mogelijk groepen uitgesloten.

Richting het einde van het onderzoek volgde nog een aanmelding. Het betrof iemand zonder ervaring in seks- of erotiekwinkels, maar wel met ervaring in verzorgingsproducten. Dit maakte me nieuwsgierig als ontwerper, omdat ik wilde weten hoe hij deze winkelbranche zou zien, en of zijn keuze om er niet heen te gaan bewust was. Het was ook een van de weinige aanmeldingen van mannen, wat me nog meer nieuwsgierig maakte naar zijn verhaal.

​

Om daarachter te komen, heb ik een afspraak met hem gemaakt en ben ik afgereisd naar zijn authentieke en historische woonplaats. Nadat ik had aangebeld, liep ik door naar de woonkamer waar we gingen zitten. Voordat we begonnen met de vragen, bespraken we eerst welke persoonlijke informatie hij wel en niet in het verslag wilde hebben. Hij besloot om in het gesprek verder te gaan met de naam Marnick. Marnick identificeert zichzelf als man, is heteroseksueel en is geboren in 1995.

​

Winkelervaring
We begonnen het gesprek direct met zijn mogelijke winkelervaring. Hij gaf aan geen ervaring te hebben met fysieke of online erotiekwinkels. Voor welzijnsproducten op seksueel gebied kon hij zijn ervaring delen over drogisterijen of supermarkten.

​

Taboe
Het kan spannend of ongemakkelijk zijn om artikelen zoals condooms of glijmiddel te kopen. Marnick ervaart dit niet zo en gaf al snel aan dat hij dit niet ongemakkelijk vindt. Ook heeft hij geen taboe op fysieke winkels, hoewel hij zelf geen ervaring heeft in deze branche. “Ik heb zelf geen ervaring in deze winkelbranche, maar ik ervaar er geen groot taboe op. Een winkel in bijvoorbeeld een winkelstraat om de hoek zou ik prima vinden.”

Marnick voegt hieraan toe: “Ik kan me voorstellen dat sommige mensen daar moeite mee hebben, bijvoorbeeld mensen met kinderen, religieuze of culturele achtergronden. Maar ik denk dat je daar in een fysieke winkel prima rekening mee kunt houden.” Als voorbeeld noemt hij het niet prominent plaatsen van seksueel gerelateerde artikelen.

Ik speel hier direct op in en vraag hem of hij zo’n winkel zou betreden. Daar hoeft hij niet lang over na te denken en hij geeft aan dat hij uit nieuwsgierigheid naar binnen zou gaan.

​

Echter, hij geeft aan dat hij dit eerder zou doen als hij bijvoorbeeld een relatie heeft en op zoek is naar wat spanning. “Dat je gewoon samen naar zo’n winkel gaat en kijkt wat je aanspreekt om te proberen.”

En alleen? “Nee, ik zou niet snel naar een erotiekwinkel gaan voor bijvoorbeeld een one-night-stand,” sluit hij af.

​

En wat betreft welzijnsproducten, waar we het gesprek mee begonnen, ziet Marnick een kleine kans dat hij een fysieke erotiekwinkel bezoekt. “Bij een speciaalzaak denken mensen vaak dat het duurder is. Als ik zo’n winkel zou beginnen, zou ik het belangrijk vinden om een omgeving te creëren waarin de prijzen toegankelijk zijn.”

​

Winkelsfeer
De sfeer van de winkel kan veel bijdragen aan de klantbeleving. Marnick kent de typische uitstraling van sekswinkels, met donkere tinten, tijgerprint of rode kleuren. Hij voelt zich niet aangetrokken tot deze sferen en geeft de voorkeur aan een neutralere en elegantere uitstraling die een bredere doelgroep aanspreekt.

​

Man-vrouw
Uit eigen ervaring zie ik vaak vrouwen werken in drogisterijen en erotiekwinkels. Nu ben ik benieuwd of het voor Marnick uitmaakt of hij door een man of vrouw geholpen wordt in zo’n winkel. “Ik denk dat vrouwelijke medewerkers mogelijk beter advies kunnen geven vanwege hun ervaring en openheid over het onderwerp. Een man die te veel over mijn seksleven wil weten, zou wat ongemakkelijk aanvoelen.”

Hij geeft aan dat dit zijn keuze niet echt beïnvloedt, maar dat hij zich prettiger voelt bij vrouwelijke medewerkers. Maar waarom kunnen mannen er dan minder makkelijk over praten? Marnick denkt dat dit vooral met schaamte te maken heeft. “Mannen hebben vaak een stoere houding, terwijl vrouwen realistischer en opener zijn.”

​

Opvoeding
En hoe praat Marnick hierover met familie of vrienden? “In een winkel zou ik er prima over kunnen praten als er geen collega’s in de buurt zijn.” Hij heeft dit echter nooit echt met zijn ouders besproken toen hij nog thuis woonde. “Achteraf gezien had ik graag gezien dat dit luchtiger bespreekbaar was geweest in mijn opvoeding.”

Marnick lacht een beetje en voegt eraan toe: “Grapjes maken erover, bijvoorbeeld over ervaringen of verhalen die je van anderen hebt gehoord.”

Maar thuis werd er niet over gesproken. Hoe zouden zijn ouders reageren op de komst van een erotiekwinkel? “Mijn moeder zou het goed vinden voor mensen die daar behoefte aan hebben. Mijn vader zou zijn ongenoegen zeker uiten. Hij is een ouderwetse militair die dat niet ziet zitten.”

​

Hij respecteert dat hij er met zijn ouders niet over kan praten. “Als ik er echt over wil praten, doe ik dat met vrienden.” Het praten met vrienden ging altijd gepaard met een biertje en veel gelach, maar hij merkt op dat dit minder wordt naarmate zijn vrienden ouder worden en zich settelen.

​

“Wanneer je met vrienden praat over een date of avontuurtje, weten zij vaak niet veel over die persoon. Maar als een vriend vertelt over zijn wilde seksleven met zijn vrouw, wordt een verjaardagsfeestje bij hen thuis een stuk ongemakkelijker.”

Maar wat als je een erotiekwinkel binnenstapt en je familie of vrienden tegenkomt? “Dan zou mijn eerste reactie zijn: ‘Wat zoek jij hier?’ We hebben immers hetzelfde doel in die winkel, dus ik zou het luchtig benaderen.”

 

Winkelvormgeving
Ik vraag Marnick wat hij wel en niet zou willen zien in een fysieke winkel. Hij noemt geen directe voorbeelden, dus ik noem enkele punten uit het onderzoek en andere interviews.

We beginnen met mogelijke pornografische beelden in een winkel. “Dat betwijfel ik. Ik begrijp dat het bij zo’n winkel zou passen, maar persoonlijk vind ik het niet nodig.” Hij vergelijkt het met Albert Heijn, waar je ook geen koeien ziet worden gemolken in de kaasafdeling. Voor zijn winkelervaring voegt dit weinig toe.

Demonstratie- of promotiemateriaal kan hij begrijpen, maar puur vermaakgerichte beelden vindt hij minder passend.

​

En die roze kleur van EasyToys? “Waarom niet? Het is gewoon hun huisstijl die mensen herkennen. Ik zou de winkel niet volledig in schreeuwend roze inrichten.”

Als hij langs een winkel loopt en het is felroze, zou hij sneller doorlopen omdat het hem niet direct aanspreekt en hij denkt dat het te veel op vrouwen gericht is. Als hij met zijn vriendin langs zou lopen, zou hij echter wel nieuwsgierig worden en misschien samen naar binnen gaan.

​

Zelfscan
Een mogelijke zelfscan in een EasyToys-winkel kreeg op de enquête een lage score, wat Marnick verbaast. Hij ziet dit als een handige optie, vooral voor privacy, iets wat hij waardeert in drogisterijen.

​

Plaatsing
“Vermijd locaties bij scholen en speelgoedwinkels voor kinderen, maar in een drukke winkelstraat zou ik zo’n winkel prima vinden. Het zou de taboesfeer kunnen verlichten.”

Fysieke winkel
Tot slot bespreken we de winkelervaring binnen EasyToys. Marnick geeft de voorkeur aan het bekijken van producten in het echt. Als het artikel online goedkoper is, overweegt hij alsnog om het in de winkel te kopen vanwege het gemak direct mee te kunnen nemen.

​

Satisfyer
In de afsluiting van het interview verwijst Marnick naar de kwaliteit van de Satisfyer, populair onder vrouwen. Ik vraag hem of hij dit als concurrentie ziet. “Ik grap altijd dat ik niet kan concurreren met een Satisfyer, wat vrouwen vaak bevestigen.”

Hij ziet het niet als vervanger of concurrentie en kan accepteren dat mensen verschillende behoeften hebben. Als zijn vriendin het zou willen gebruiken, zou hij het prima vinden maar het heeft niet zijn voorkeur. “Je hoeft het natuurlijk niet elke keer te gebruiken.”

​

Conclusie
In dit uitgebreide onderzoek naar de percepties van Marnick ten opzichte van erotiekwinkels is naar voren gekomen dat zijn mening en ervaringen genuanceerd zijn en afhankelijk van verschillende factoren zoals persoonlijke comfort, winkelomgeving en sociale normen. Zijn openheid over het onderwerp en zijn bereidheid om het te bespreken zonder taboes te ervaren, bieden inzicht in hoe een nieuwe generatie consumenten de drempels rondom seksualiteit en intimiteit benadert.

​

Marnick’s bereidheid om een fysieke winkel te bezoeken, mits de omgeving respectvol en toegankelijk is, illustreert een groeiende acceptatie en normalisatie van dit soort winkels in de maatschappij. Zijn voorkeur voor een neutrale winkelsfeer en zijn nadruk op privacy en respect in de winkelomgeving zijn indicaties voor hoe toekomstige winkels in deze sector zich zouden kunnen ontwikkelen om een breed publiek aan te spreken.

Tot slot benadrukt zijn opmerking over de rol van seksualiteitswinkels in het doorbreken van taboes het belang van openheid en educatie in het creëren van een inclusieve samenleving waarin diverse behoeften en opvattingen over seksualiteit worden gerespecteerd.