De oproep om met mensen in gesprek te gaan was vermoedelijk nog geen 24 uur de deur uit en de eerste anonieme aanmelding was inmiddels binnen. Dit gaf mijzelf hoop dat er de komende dagen nog een aanzienlijke kans was op beoogde kandidaten. Bij het lanceren van het aanmeldformulier was ik mij ervan bewust dat dit een onderwerp was waarvoor mensen vermoedelijk niet direct naar voren stapte. Met deze gedachte wou ik het dan ook de tijd geven zonder hier enorme druk achter te zetten. Mensen moeten zich uiteindelijk fijn voelen voordat ze contact met mij opnemen. Hun verhalen zijn weliswaar anoniem maar tegenover mij zijn ze uiteindelijk toch een open boek. 

​

En om misverstanden te voorkomen, benadruk ik tijdens het onderzoek ook regelmatig wat het exacte onderwerp is. Het is niet dat ik naar de slaapkamer verhalen vraag en welke aankopen zij exact hebben gedaan. Maar puur naar hun mogelijke ervaring bij een erotiekwinkel en welke obstakels ze hier tegenkwamen. Maar ook hoe ze zelf tegenover de mogelijke taboe staan en of zij een fysieke erotiekwinkel haalbaar vinden in het Nederlandse straatbeeld?

​

Om vooral hier maar ook op de anonimiteit de focus te leggen in mijn communicatie, hoopte ik een eventuele drempel richting mij te verlagen. Maar die figuurlijke drempel was nergens te bekennen in de volgende aanmelding die al snel binnenkwam. 

Terwijl ik zelf de slaapkamergordijnen dichttrok en mij klaarmaakte voor mijn dagelijkse nachtrust, scrolde ik nog doelloos rond op mijn telefoon. De laatste nieuwtjes, de laatste appjes en de laatste mailtjes van die dag zaten dagelijks in mijn routine. De zaterdagavond liep tegen zijn einde toen ik nog laat een berichtje via het online platform Facebook binnen zag komen. Het berichtje betrof een navraag of de aanmelding van deze persoon wel juist was doorgekomen met het aanbod om ook een interview af te leggen. Ik ging hier direct op in, en enkele dagen later stond er een afspraak gepland in het Groningse dorpje Sauwerd. 

​

Een bekend dorpje omdat hier mijn dagelijkse trein altijd een van zijn laatste of eerste stop maakte. Echter had ik nog nooit voet gezet op binnen dit knusse en kleine dorpje ten noorden van de stad Groningen. Voor het interview reed ik op een zonnige dag naar het aangegeven adres toe. 

Ik zou er geen doekjes om binden maar in de voorbereiding van het interview had ik het adres al bekeken op Google Maps. Waar ik vervolgens mijn route en mogelijke parkeerplek al had uitgezocht, om zo gênante situatie voor de deur te voorkomen. Het was tenslotte mijn eerste interview op locatie binnen dit project en dat bracht al genoeg, gezonde zenuwen met zich mee. 

​

Aangekomen bij het adres zag ik een klein historisch huisje staan. Met een lekkere grote en groene tuin eromheen kon het zo een afbeelding voor op een ansichtkaart zijn. Ik parkeerde mijn auto op de eerder uitgezochte plek en liep richting de voordeur. Ondanks het lekkere zonnetje van die dag was de wind aardig dominerend en ik hield dan ook mijn jasje goed vast. 

​

De deurbel was uiteindelijk nergens te bekennen en ik klopte vervolgens op de houten deur. Vanuit het huis hoorde ik al wat deuren dichtgaan en aan mijn linkerzijde dook de kandidate de hoek om. We stelden elkaar gelijk voor en sprak mijn dank voor de uitnodiging direct uit. Ik volgde haar door de tuin het pittoreske huis naar binnen. Mijn interieur hartje ging direct kloppen na het zien van een prachtige traditionele keuken. En hoe je zo’n keuken omschrijft? Daarvoor ging het te snel maar in mijn gedachte kon hij perfect in een typische Hollandse televisieserie. Door enkele deuren kwamen we uiteindelijk in de woonkamer uit. Gezien mijn lengte en het lage plafond moest ik goed opletten om een botsing met de authentieke houten balken te voorkomen.

​

Bij binnenkomst in de woonkamer stond ik direct oog in oog met twee katten die van hun relaxte leventje aan het genieten waren. Op de achtergrond hoorde ik een radiozender en aan mijn zij stond een eethoek waar we al snel plaats namen. De vrouw in kwestie schoof nog snel haar schrijfboekje opzij en bood mij wat te drinken aan. Niet veel later verscheen de thee op tafel met een schaaltje koekjes. Voordat we over gingen op de vragen, vertelde ik kort wat over mijzelf en wat het onderzoek precies inhield. 

Daarna was het de beurt aan Anna. Om precies te zijn, Anna de Vries uit het eerdergenoemde Sauwerd. Waarom ik dit zo expliciet noem? Daar zorgde Anna eigenlijk zelf voor. Ze gaf namelijk direct aan dat ze er geen enkel probleem meet had, om met naam en informatie in het artikel te komen. Sterker nog, mocht een foto nodig zijn zou ze bereid zijn om voor de camera te verschijnen. 

Ze vertelde me momenteel bezig te zijn met haar eerste autobiografie boek wat een vertaling van haar dagboek moet vormen. Daarnaast heeft ze ervaring op het gebied van het schrijven van erotische verhalen en houd ze een onlineblog bij. Nog voordat het gesprek begonnen was, benadrukte ze dat ze de taboe keihard wou doorbreken. 

‘’Bijna iedereen heeft wel iets in het nachtkasje liggen toch? We doen het allemaal!’’ Benadrukte Anna terwijl ik op de opname knop drukte. 

Het gesprek startte en voor de zekerheid herhaalde ik dat Anna met naam en toedoen in het interview wou. Wederom herhaalde ze enthousiast dat dit geen enkel probleem was.

En deze enthousiaste 44-jarige vrouw heeft de provincie Groningen niet verlaten als woonplek. Geboren en getogen in haar huidige dorp, wat ze in het verleden heel eventjes achter haar heeft gelaten. Met haar toenmalige man heeft ze kort in het nabijgelegen Winsum gewoond maar na haar scheiding miste ze toch haar vertrouwde dorp. 

Om Anna beter te leren kennen vraag ik, net zoals bij de andere, naar haar seksuele geaardheid. Hierin ben ik namelijk nieuwsgierig of er nog specifieke verschillen zitten in de verschillende gedachtegangen. Anna geeft aan biseksueel te zijn, wat inhoudt dat je je aangetrokken kan voelen tot zowel mannen als vrouwen. 

Terwijl ik de gemaakte opname terugluister, herken ik bij mezelf een zenuwachtige stem. Dit concludeert dat ik op dat moment zenuwachtiger was dan ik dacht en het gesprek naar mijn idee een beetje rommelig begon. Ik kwam moeilijk uit m’n woorden en ging niet direct of specifiek in op de dingen die Anna noemde.

Beter voor je ziel

Ik besloot om toch maar mijn spiekbriefje erbij te pakken en terug te gaan naar de genummerde vragen. We gaan verder bij het taboe wat mogelijk heerst op dit onderwerp. In de eerste minuten van het gesprek was al duidelijk geworden dat Anna die totaal niet ervaarde. Toch was ik nieuwsgierig hoe haar directe omgeving hiernaar keek. Het leek mij namelijk duidelijk dat zij hiervan op de hoogte waren, mede door haar eerdergenoemde blog en haar ervaring omtrent erotische verhalen. Anna kijkt bedenkelijk maar concludeert al snel dat haar omgeving hier niet verbaasd naar kijkt. ‘’Ik denk dat ik het allemaal wel een keertje genoemd heb. Desondanks merk ik soms wel iets van terughoudendheid bij wat oudere mensen, maar over het algemeen ben ik er wel gewoon open in.’’

​

Anna vervolgt haar verhaal en ligt toe wanneer zij voor het eerst in aanraking kwam met erotische producten; ‘’Ik ben producten gaan aanschaffen na mijn scheiding en snel daarop ging ik met meerdere mensen op vakantie. Mijn verzameling had ik in een Rituals doosje gestopt en meegenomen in de bagage.’’.

​

Maar dat laatste ving toch de aandacht van haar medereizigers, met de vraag wat ze daar allemaal in had zitten? De zenuwen van dat moment waren terug te horen in haar antwoord en ze vertelde dat ze toen eerlijk gezegd ook wel een beetje moest lachen. En het eerste antwoord wat bij Anna omhoogkwam volgde al snel; ‘’Ja je moet toch wat als je geen vriendje meer hebt?’’.

​

En dat wekte wel een beetje nieuwsgierigheid bij haar medereizigers. Maar echt dieper gingen ze niet in op het onderwerp. Anna gaf toe eigenlijk wel een beetje gewend te zijn dat ze dit onderwerp met de betreffende mensen niet echt besprak. Anna citeerde daaropvolgend de uitspraak van een dierbare die altijd al had gezegd dat seks vies is. ‘’Dus zodra je dat uit huis meekrijgt word je toch op een bepaalde manier beïnvloed en neem je die gedachte in eerste instantie een beetje over.’’

​

Anna geeft vervolgens aan dat ze er nog even dieper op in wou gaan. ‘’Ik kan er vrij over praten maar als kind zijnde ben ik seksueel misbruikt.’’ Er valt een korte stilte maar ze vervolgt al snel haar verhaal: ‘’Daardoor is je ook een soort van schaamte geleerd. Dan heb ik het over in de doofpot stoppen en hoe je daarmee omgaat. Ik heb jarenlange therapieën gevolgd wat er tot toe heeft geleid dat ik mij inmiddels helemaal vrij voel van blokkades’’.

​

En die jarenlange gesprekken heeft er mede toe geleid dat Anna er inmiddels vrijer over durft te praten. ‘’Ik heb geleerd om open te zijn en te worden. Ik merk dat dat beter is voor zowel je ziel als gezondheid.’’

​

‘’Wanneer je dat allemaal bij jezelf houdt en opkropt, gaat dat drukken. En geloof mij, dat drukt echt letterlijk op je.’’

​

Ze licht haar verhaal toe, dat ze daar inmiddels zo luchtig over kan praten of het een griepje is geweest. Desondanks een heftig verhaal wat haar duidelijk heeft gebracht tot wie zij nu is en hoe vrij ze durft te praten over bepaalde gebeurtenissen in haar leven. Ze benadrukt de gedachte dat het vrije praten voor iedereen goed is en goed zal zijn. 

En die openlijke mindset en het durven praten over bepaalde onderwerp paste dus ook thuis in dit onderzoek. Waarin ik dus opzoek ben naar de gedachtegang van de doelgroep omtrent erotiekwinkels. Ook Anna gaf aan hier ervaring mee te hebben, wat ons tot het volgende onderwerp bracht.

​

Winkelbezoekjes
We beginnen bij de winkelervaring in de dichtstbijzijnde stad Groningen. Waar momenteel de EasyToys winkel is geopend, zat vroeger de erotiekwinkel Christine Le Duc gevestigd. Een winkel waar Anna wel eens een bezoekje had gebracht maar toegaf hier heel snel klaar te zijn. 

​

‘’Ik was op dat moment met een collega en voelde een bepaalde sfeer in de winkel. Ik was wel geïnteresseerd maar ik denk dat het de prijs-kwaliteitverhouding mij een beetje tegenhield. Het was met sommige producten duidelijk boven mijn budget.’’

Het feit dat Anna daar met een collega naar binnen was gegaan trok mijn aandacht. ‘’Zij was ook wel actief en ik was nog nooit in zo’n winkel geweest. Zij was heel erg open wat mij een heel vertrouwd gevoel gaf om daar naar binnen te stappen en voelde mij daardoor gewoon ontspannen’’

​

Meer ervaring had ze met het online winkelen. Ze noemde enkele webshops waar ze wel eens aankopen had gedaan, die mij in eerste instantie niet bekend voorkwamen. ‘’Ja eigenlijk was dat nog voor de opkomst van EasyToys en andere grotere webshops.’’

De punten die Anna belangrijk vindt bij het fysieke winkelen weet ze snel op te noemen. ‘’De prijs vind ik natuurlijk belangrijk maar ook de informatie over bepaalde producten. Maar ook recensies of ervaringen zou ik graag willen weten van wat meer onbekende producten.’’

​

En bij de online winkels? ‘’Ja meestal komen de producten in een doos binnen zonder reclame. In het begin vond ik dat belangrijk maar inmiddels kan mij dat niets meer schelen. Wat mij betreft mag de webshop lekker groot op de doos staan!’’

Ik vroeg mij af, of winkelervaring bijdraagt in deze gedachte. Is het een kwestie van des te vaker je het doet, des te makkelijker het wordt? 

​

‘’Zo heb ik het wel een beetje ervaren. Ik merk dat ik bijvoorbeeld makkelijker over ben gaan praten waardoor je inmiddels realiseert dat je zeker niet de enige bent.’’

Anna refereert naar haar baan in de horeca waar ze met veel jonge collega’s werkt. ‘’Daar spreek ik eigenlijk veel vrijer mee dan met mensen van mijn leeftijd.’’

En hoe dat komt? Daar valt op dat moment een kleine stilte. Anna vermoed dat het mede te maken heeft met de positieve naam die EasyToys inmiddels heeft opgebouwd, waarmee ze jongeren goed weten aan te spreken. Plus het feit dat bepaalde artikelen steeds laagdrempeliger worden aangeboden. Denk aan het assortiment bij een drogisterij of een warenhuis, wat over het algemeen gewoon een frisse en normale uitstraling heeft. Veel winkels binnen de erotiekbranche geven mij persoonlijk soms een grimmig sfeertje. Ze zijn vaak afgelegen en qua uitstraling erg donker. Met in sommige winkels realistische pornografische beelden en gigantische speeltjes in de vensterbank. Beide denken we dat het toegankelijker maken van het assortiment ook heeft bijgedragen in de verkoop richting jongeren. 

​

Uiteindelijk hoopt Anna ook dat de volwassen jeugd meer wordt aangetrokken tot de winkels. ‘’Ik hoop wel hier een doorbreking in te maken. Ook mede door mijn boek en dit interview.’’

​

Anna refereert naar een eerder geplaatste sociale media bericht. Even later stuurt zij mij deze foto door. Waarop ik een soort schildering zie. Het is een beetje abstract maar het oog valt al snel op het pornografische beeld wat het eigenlijk weergeeft. Ik kan er dieper op ingaan, maar vermoed dat ieder mens hier anders naar kijkt maar uiteindelijk wel met dezelfde gedachte. Echter stond dit bericht met een standaard tekst erboven op het internet; ‘’Ik zie een vlinder, wat zie jij?’’.

‘’Dan merk ik dat niemand daarop reageert. Dan denk ik, hoe kan dit? Waarom gaan we hier niet openlijk over praten?’’

​

Anna vervolgt haar verhaal met een zelf geplaatst artikel waarin ze deze kwestie ook verder toelichtte. ‘’Wanneer we aan de alcohol zitten gaan alle remmen los en praten we over alle details in de slaapkamer. Dan zijn we eigenlijk wie we werkelijk zijn en voelen we geen remmingen meer. Hoe vaak is het dat we op een zomeravond gezellig onder een overkapping zitten met een biertje en een wijntje? Het gaat dan altijd over seks.’’

Anna stelt de vraag terug of ik dat herken. Waarop ik toegeef dat het praten over bepaalde onderwerpen inderdaad makkelijker gaat onder het genot van een alcoholisch drankje. Anna ligt daaraantoe dat ze sterk het vermoeden heeft dat er veel over het onderwerp gepraat wordt maar dat alcohol hier vaak een rol in speelt. 

 

Winkelervaring
Maar als je ook deze volwassen doelgroep aan weet te spreken en de weg naar een erotiekwinkel vrij weet te maken is de kans tot een mogelijke aankoop groter. Toch heb ik zelf het vermoeden dat we daarin wat sneller tot een online aankoop overgaan. Wat zou waardevol kunnen zijn aan een bezoek aan een fysieke winkel? Want als je de nu nog onbekende doelgroep weet over te halen tot een online aankoop, is de aankoop in de fysieke winkel nog een stapje verder weg.

​

Anna benadrukt ook haar voorkeur voor het fysieke winkelen. ‘’Ik wil graag iets in het echt kunnen zien, vastpakken en eventueel informatie over lezen.’’

Daarin ben ik nieuwsgierig wat ze ervan vindt als er tijdens een winkelbezoek een medewerker op haar af zou stappen met eventueel hulp en advies. Haar antwoord is direct ‘ja’ en terwijl ze hierover nadenkt valt het eventjes stil. ‘’Ik zou eerst even lekker zelf willen kijken maar daarna sta ik zeker open voor hulp en advies.’’

​

Verder probeert Anna meer aspecten te bedenken die waardevol zijn tijdens een winkelbezoek. Hierin komt onder andere naar voren dat ze het passen van lingerie wel als toevoeging zou zien. Dit zorgt er bij mij voor dat er een belletje gaat rinkelen. Eerder die week had ik namelijk een afspraak in de EasyToys winkel in Groningen, waar werd toegelicht dat de aanwezige paskamer helaas nog niet was gebruikt. Nu was hier ook niet een uitgebreid lingerie assortiment aanwezig, maar desondanks blijkt die wens er bij Anna dus wel te zijn. 

​

‘’Ik ga graag naar lingeriezaken waar ik mijn aankopen doe. Zelf heb ik de ervaring dat ik het heel prettig vind om lingerie te passen en daarin advies te krijgen. Wat voelt als een hele luxepositie waarin volop aandacht aan je wordt geschonken. Nu gaat het hier om erotisch lingerie, wat natuurlijk vaak bloter is.’’

​

Toch geeft Anna aan dat ze lingerie aankopen vaak online doet. ‘’Dat is denk ik ook om het gemak. Maar ook omdat ik het dan gewoon rustig kan passen.’’
Daarmee benadrukt ze dus wel dat ze het passen erg belangrijk vindt tijdens het aankoop proces. ‘’Ik wil mij er wel gewoon sexy in voelen, in plaats van dik.’’

De drogist

Eerder in het gesprek gaf Anna aan nog geen aankoop te hebben gedaan bij de huidige erotiekwinkel in Groningen. Niet heel onbedenkelijk omdat deze nog maar enkele maanden is geopend op het moment van het schrijven van dit artikel. Wel deed zij eerder al aankopen van erotische producten bij drogisterij winkels. En terwijl ze de aankopen bij een erotiekwinkel totaal niet als ongemakkelijk beschouwde, trof ze die gevoelens wel bij de drogist. Ze bevestigde dat dit kwam doordat erotiekwinkels ervaring hebben en ze dagelijks erotische producten verkopen. Bij een drogisterij is het vaak een soort bij verkoop en kan zo’n aankoop meer opvallen. 

​

Gekke ervaringen heeft Anna niet bij de aankoop van erotische producten. ‘’Destijds bij mijn eerste aankoop had ik gelijk drie producten gekocht. Die heb ik bewust bij een zelfscan afgerekend. Ik voelde mij wel ongemakkelijk omdat het voor die winkel opvallende producten waren.’’

​

En bij een tweede keer? ‘’Toen kon het mij allemaal niets meer schelen. Er stond een jonge meid achter de kassa en ik moest erom vragen omdat het achter de toonbank lag. En spannend vond ik dat niet. Sterker nog, er stond een hele rij achter mij te wachten en ik voelde mij eigenlijk juist heel ‘cool’ ofzo.’’

​

Ogen in de rug voelde ze niet en ze was eigenlijk al snel door die ervaring heen. “Misschien was het juist makkelijker geweest bij een (toegankelijker) erotiekwinkel zoals EasyToys. Daar is het duidelijk wat ze verkopen en daar is je aankoop niet opvallend.’’

​

Het winkelconcept
Tijdens het gesprek kon Anna inspirerend en enthousiast vertellen over haar winkelervaringen. Af en toe kwam er duidelijk enthousiasme naar boven. En als ook het taboe maar kort ter sprake kwam, was ze vastberaden dit te doorbreken. En dat enthousiasme gaf mij direct nieuwe inzichten op het onderwerp. Terwijl ik door mijn meegebrachte papieren blader, doet Anna de muziek op de achtergrond een beetje zachter. 

​

Naast haar ervaring, begin ik langzamerhand nieuwsgierig te raken wat Anna graag in een fysieke winkel terugziet. Wanneer vindt zij zo’n winkel toegankelijk genoeg en verlangt zij juist meer naar een geborgen gevoel in combinatie met privacy en discretie richting het overige winkelpubliek?

​

‘’Wat mij betreft zet je zo’n winkel in de Herestraat!’’ Klinkt er direct vanuit Anna haar kant Ze verwijst hiermee naar de drukste en grootste winkelstraat van de stad Groningen. ‘’Doe dat juist! Dan maak je het toegankelijker. Zodra je het in een afgelegen straatje doet, houd je het geheim.’’

En de kinderen dan? Er lopen dagelijks veel gezinnen met jonge kinderen langs en in de aanloop van het EasyToys project heb ik de miscommunicatie met kinderspeelgoedwinkels al regelmatig gehad. Dit kunnen mensen als aanstootgevend ervaren, hoe kijkt Anna hier tegenaan?

Ze onderbreekt me direct: ‘’Leer het hun! Leer het hun! Ik vind het juist belangrijk dat je kinderen (op bepaalde leeftijd) leert wat het is en wat het inhoudt. En dat je genotsmiddelen hebt voor je eigen plezier. Zelf heb ik juist andersom geleerd.’’

Op dat moment pakt Anna een boekje bij het gesprek wat ze al naast zich had klaargelegd. ‘’Het is iets wat we al jaren doen, dit zijn tekeningen van de 17e en 18e eeuw.’’ Anna bladert verder door het boekje waar je op dat moment vooral erotische tekeningen zag van zowel individuen als koppels. 

​

Met enige verbazing ligt ze toe: ‘’Als je die tekeningen zo ziet, denk ik; waarom zijn we daar nu zo schaamtelijk over aan het doen? Dan denk ik, dit is al jaren ter sprake als je denkt aan erotische beelden of gekkigheid op het gebied van hulpmiddelen’’.

Daarmee concludeert Anna stellig dat wat we doen, nooit gek of bijzonder is geweest en dat je zo’n winkel juist in een drukke winkelstraat moet plaatsen. 

​

Maar desondanks kan het alsnog jong publiek aantrekken door bijvoorbeeld felle kleuren die worden gebruikt. Maar ook daarin blijft Anna van mening dat je het kinderen juist moet leren als ze daarvoor op een geschikte leeftijd zijn. ‘’Ja en wanneer is het aanstootgevend? Dat is ook maar net wat je in de etalage zet natuurlijk.’’

‘’Ik denk dat je met de naam zoals EasyToys, dat je daarmee al voldoende zegt.’’ Waarmee Anna concludeert, dat de winkel geen aanstootgevend beeld of productmateriaal moet tonen in de etalage.

Waarop ze vervolgens terugblikt naar een ondernemingsuitje waarin een bepaalde groep naar EasyToys workshop zouden gaan. ‘’Dan merk ik bij de oudere wel wat meer grapjes die erover worden gemaakt en de sarcastische vraag of we ook een goodiebag meer naar huis krijgen.’’’

​

Terwijl Anna op dat moment wel ervaarde dat iedereen er nieuwsgierig naar was. En sterker nog, het leek Anna juist heel tof om zo’n winkelconcept te leren kennen. Ze vult daarop aan dat ze van mening is dat EasyToys het in dit geval erg goed doet. ‘’Een laagdrempelige uitstraling met een makkelijke naam en frisse kleuren.’’ 

Dan zijn we inmiddels wat punten verder. De winkel kan bewijs van spreken in de drukke winkelstraat en de naam in combinatie met de frisse uitstraling zorgt inmiddels al voor voldoende merkbekendheid. Zodanig dat het gemiddelde publiek dit in Anna haar oogpunten niet meer kan verwarren met andere branches. En door de etalages niet te realistisch en pornografisch weer te geven, houd je als het ware het ‘te jonge’ publiek op afstand. 

​

Maar dan raak ik nog naar één punt nieuwsgierig. En daarmee focus ik mij even specifiek op EasyToys. Want de huisstijl die zij op hun website hanteren, bestaat uit heel veel roze. En die huisstijl lijkt simpelweg gekopieerd te zijn in de huidige fysieke winkel. Waar dus ook die roze kleur vaak is terug te vinden. Niet heel gek, maar trekt EasyToys daar dan niet alleen het vrouwelijke publiek mee aan?

​

En dan valt het duidelijk enkele secondes stil. Anna kijkt bedenkelijk en is dan toch van mening dat dit inderdaad invloed kan hebben op het publiek. ‘’Ja, misschien wel’’ klinkt er voorzichtig aan de andere kant van de tafel. 

​

Maar verder blijft het stil. Ik benoem dat het mijzelf niet zou tegenhouden om een roze winkel binnen te lopen, maar ik wel kan begrijpen dat mannen die winkel associëren met een vrouwenwinkel. En wellicht is dat toch iets wat er in het onderbewustzijn van de mens omhoog roept. En om de winkel qua kleuren dan toegankelijker te maken voor mannen, is Anna duidelijk voorstander van. Alleen hoe ze dit precies voor zich zien durft ze niet te zeggen. 

​

We vervolgen het gesprek omtrent een fysieke winkel. Want zodra je die toegankelijker maakt, zal naar mijn idee het publiek ook toenemen. Wat de kans vergroot dat je je collega’s, vrienden en bewijs van spreken je buren tegenkomt. ‘’Ja ik herinner mij nog dat ik ooit een keer in de drogist voor zo’n schap stond en dat er achter mij een beetje gefluisterd werd en er werd een beetje gegniffeld.’’
Anna verwijst naar haar opvallende krullen, wat ervoor kan zorgen dat ze snel herkent zal worden. 

‘’Ik voelde mij een beetje betrapt of een beetje beschaamt.’’  Op dat moment durfde ze niet direct om te kijken maar ze hield het vermoeden dat ze op da ze wel werd herkend door iemand. En om dat moment heeft ze wel een klein beetje met die angst gelopen maar uiteindelijk verdween dat gevoel snel. Het lijkt er een beetje op dat dat ook een beetje tijd nodig had. 

​

‘’Op een later moment heb ik het gewoon in Appingedam gehaald. Een klein stadje waar ik werk. Sterker nog, ik heb het in dezelfde straat gekocht waar ik ook daadwerkelijk werkzaam ben. En de kans dat ik herkend werd, daar heb ik toen niet eens bij stil gestaan.’’

​

Ik vat het verhaal samen met de gedachte dat het de eerste keer is, waar je op dat moment simpelweg even doorheen moet. Echter voegt ze toe dat de aankoop bij de giechelende meiden er waarschijnlijk mee te maken had dat het toen nog nieuw was. ‘’Het was een product wat je destijds nog niet in de schappen van een drogist verwachtte.’’ 

​

Anna verteld wederom dat je bij een erotische winkel meer doelgericht te werk gaat. Je valt daar simpelweg niet op, wat wel het geval is bij een drogist of warenhuis. Anna vermoed dat juist een aankoop in een erotische winkel uiteindelijk makkelijker wordt omdat het minder opvalt dan in een standaardwinkel. 

​

Advies
En het grootte voordeel van een erotische winkel, daar kan je gericht vragen naar advies over bepaalde producten. Ook iets wat Anna wenselijk vindt. ‘’Als ik mijzelf maar gewoon veilig en comfortabel voel.’’

En wanneer spreek je van een veilig gevoel? ‘’Dat is iets wat ik echt op dat moment moet voelen door bepaalde energieën. En dat ik direct advies makkelijker zal vragen aan een vrouw dan aan een man. Meer vanwege haar ervaring met het vrouwelijke lichaam.’’

Een gevoel wat ze ook aan mannen zou willen geven als het gaat om hulp en advies. Maar zowel een mannelijke als vrouwelijke medewerker kan een uitdaging worden in de bezetting. Hoe kan je toch die informatie voor beide geslachten voldoende overbrengen?

​

Anna denkt zelf aan informatie door middel van instructie video’s en vermoed dat ze daardoor sneller tot een aankoop over zou gaan. Zelf noem ik het gebruik van QR-codes die klanten kunnen scannen. Ook daar klinkt ze enthousiast over en ziet ze verschillende mogelijkheden. 

En naast de informatiemogelijkheden ben ik inmiddels wel nieuwsgierig hoe zij zelf een erotische winkel voor zich ziet, waarin alle besproken elementen aan bod komen. 

‘’Kan me wel zo’n winkel voorstellen met een speciaal hoekje voor erotisch lingerie en bijvoorbeeld een hoekje waar je lekker kan zitten. Met een rustig muziekje op de achtergrond en een fris uiterlijk van de winkel.’’ Anna voegt de beleving van een winkel hieraan toe. Waarin producten op een leuke en originele manier gepresenteerd worden en waar productbeelden de klanten inspireert.  Het moet wel een toevoeging zijn ten opzichte van het online winkelen.’’

​

Het enthousiasme van Anna is bewonderend. Een toegankelijke winkel midden in het centrum ziet zij wel zitten en ze verwacht dat jongeren daar zonder problemen zo naar binnen lopen. ‘’Zorg dat de winkel lekker druk wordt, schreeuw het van de daken en meld het op sociale media!’’ 

Maar zou ze haar enthousiasme zelf ook kunnen overdragen in de winkel? ‘’ja ik zou het kunnen!’’

Maar zou je het ook willen? ‘’Nee. Ik heb een plan, ik wil een sociaal buurtrestaurant met lekkere muziek en met kunst en cultuur.’’ Ze bevestigt dat ze het zichzelf wel ziet doen maar dat het horeca hartje toch harder klopt dan de passie omtrent de retail. 

En een beter beeld had ik niet kunnen krijgen van Anna. Een vrouw vol passie en enthousiasme op verschillende gebieden. Iemand die zelf bijna in de doofpot terecht was gekomen, is naar buiten gesprongen als een open boek. Ik bedank haar voor het verhaal en haar tijd om vervolgens het mooie dorpje weer te verlaten met een inspirerend verhaal in mijn hoofd. 

‘’Mijn ervaring met het seksueels misbruik in het verleden heb ik verwerkt, door het aan te gaan, doorvoelen en doorleefd. Dat heeft mij sterker gemaakt!
En me heeft gevormd in de persoon die ik nu ben. Dat ik ondanks de negatieve ervaringen van seksueel misbruik in mijn vroege jeugd mij heel erg bewust ben geworden. En ik vrij open kan praten over het onderwerp seksualiteit. En dat ik situaties uit het leven van me afschrijf door middel van verhalen en mijn toekomstige boek.’’ – Anna de Vries te Sauwerd.